Op de vooravond van mijn verjaardag wipte het hups kaboutertje in mijn kamer binnen. Hij heet Fried. Hij nodigt mij uit naar een dierenwereld. En daarvoor moet ik echter een dier zijn.
Als Fried mij in een dier verandert verkies ik als dier een poes, een zwarte poes met blauwe kraaloogjes die heel lenig is. Ik wil een poes zijn, omdat ze knap is slim en snel. We zijn er. Wauw! Wat, wat, wat prachtig! Hier zijn zebra’s, leeuwen, nijlpaarden, olifanten, giraffen, te veel om op te noemen. Plots komt er een leeuw naar mij toe en zegt, “Hoi, ik ben Ludo De Verschrikkelijke”. “Hallo ik ben Jamie,” zei ik terug. Toen kwam er een zebra, ik vroeg hoe hij heette. Hij heet Jan Koekkepan. “Nu gaan we Tarzan spelen,” zegt Ludo. "Ik doe niet mee, dat is niet goed voor mijn strepen." "Kom Jamie, Jan wil niet meedoen, dan spelen we wel alleen. Begin jij maar eerst." Ik zette mijn klauwen in het touw en zweefde. Het was onmogelijk dat ik kon vallen. “Tijd voor een geschenk!” riep iemand. Ik kreeg een doos vol speelgoeddieren. Dan gingen we eten. Als voorgerecht snoep, als tussengerecht taart en tenslotte als nagerecht frietjes. Toen plots zagen we een flits, het was Fried. “Het is tijd,” zegt Fried. "Kom." Ik nam afscheid. Onverwacht lag ik in m’n bed. Droomde ik? Maar dan zag ik een doos vol speelgoeddiertjes.
EINDE
Jamie 8 jaar
.gif)
